Uit recent onderzoek blijkt dat wolven in Drenthe een duidelijk ander dieet hebben dan hun soortgenoten op de Veluwe. Deze verschillen in voedingspatroon hangen nauw samen met de beschikbaarheid van prooidieren in de betreffende regio’s. Waar wolven op de Veluwe voornamelijk jagen op grotere wildsoorten zoals edelherten en wilde zwijnen, zien we in Drenthe en op de Utrechtse Heuvelrug dat reeën en vooral schapen vaker op het menu staan.
In Drenthe is het aantal grote wilde hoefdieren beperkt. Hoewel reeën er voorkomen, zijn edelherten en wilde zwijnen nauwelijks aanwezig. Hierdoor zijn wolven vaker genoodzaakt om hun jacht te richten op kleinere wilde dieren of landbouwdieren zoals schapen. Op de Veluwe daarentegen zijn edelherten en wilde zwijnen ruimschoots beschikbaar, wat het voor wolven aantrekkelijk maakt om hun dieet daar grotendeels op te baseren.
Een vergelijkbare situatie zien we op de Utrechtse Heuvelrug. Ook hier zijn nauwelijks grote wilde prooidieren aanwezig, wat deels te wijten is aan het uitblijven van de natuurlijke migratie van soorten als wilde zwijnen en edelherten. Hoewel er in het verleden voor miljoenen euro’s is geïnvesteerd in ecoducten om fauna zich veilig tussen natuurgebieden te laten verplaatsen, heeft de gemeente Utrecht structureel geweigerd om grofwild zoals zwijnen en herten toegang te geven tot de Utrechtse Heuvelrug. De ecoducten blijven hierdoor in de praktijk onderbenut voor het doel waarvoor ze zijn gebouwd.
Het resultaat is dat wolven zich op de Utrechtse Heuvelrug net als in Drenthe vooral richten op reeën en gehouden dieren. Dit leidt tot verhoogde risico’s op schade voor veehouders en een grotere kans op mens-wolfconflicten. De situatie toont aan dat wolven zich aanpassen aan hun omgeving, en dat het regionale beheer van zowel de wolf als andere diersoorten effect heeft op hun gedrag.
De manier waarop wij ons landschap inrichten en beheren, speelt een directe rol in hoe wolven zich vestigen, wat ze eten en hoe ze zich gedragen. Zonder een evenwichtige wildpopulatie zijn wolven eerder geneigd om alternatieve prooien op te zoeken, waaronder vee. Deze realiteit onderstreept de noodzaak om beleid niet alleen te richten op het beschermen of beheren van de wolf, maar ook op het actief stimuleren van een gezond, divers ecosysteem waar alle schakels, inclusief de grote grazers, hun plek in hebben.
Geef een reactie